Əbədiyyət
nəsib deyil hər sənətkara,
Hər köçənin evi dönüb
muzey olmayır.
Yüz-yüz bəzək vurdursa da daşa,
divara,
Nə faydası-adı xalqa bəzək
olmayır.
Ev muzeyi xatirəsi müqəddəslərin,
Bu dünyada ölümsüzlük vəsiqəsidir.
Ev muzeyi qəbri nurla dolan kəslərin
Ürəklərdə yaşamağa min
il bəsidir.
Dəbdəbəyə, cah-cəlala baxmır
gələnlər,
Sənətkarın nəfəsilə
bağlanıb gedir.
Lap qaranlıq daxma olsun,-qədirbilənlər
Yaratdığı incilərlə nurlanıb
gedir...
Budur, qədim bir imarət, ucqar məhəllə,
Qapısında heykəlləşən
Üzeyir baba.
Mən çırpınan bir ürəklə,
titrəyən dillə
Sənətkara salam verib girdim mehraba.
Bu tənəklər xoşbəxtdir ki,
onu dinləyib,
Yer üzündə nə əvəzi,
nə qiyməti var.
Bu ağaca Üzeyirin nəfəsi dəyib,
Gövdəsində sahibinin əzəməti
var.
Payız vaxtı yarpaqların rəngi
qızıldı,
Bir-bir qonub saçlarıma verdi səs-səsə.
Ürəyimə həzin-həzin bir not
yazıldı,
Bülbül dindi, qulaq asdım ölməz
"Sənsiz"ə...
İliyimə, damarıma təzə qan
kimi
Nəğmə axdı, tüğyan etdi
sinəmdə ürək.
Bu muzeydə sətir-sətir gördüklərimi
Şəkil-şəkil gözlərimə
köçürəm gərək.
Bura ömür aynasıdır-təmiz
ləkəsiz,
Hər zərrəsi brillyantdan, qızıldan
baha.
Bilirsənmi niyə olub sənət Məkkəmiz,
Bilirsənmi niyə dönüb zıyarətgaha?
Od parlayıb min ocağın gözünə
bu ev,
Evsizləri öz başına yığıb
anatək.
Deyirlər ki, hər gələnin üzünə
bu ev
Gecə-gündüz açıq olub mehmanxanatək.
Yüz-yüz cavan iste'dadı qanadlandırıb,
Bir qocaman qartal kimi ucaldıb göyə.
Yüz-yüz ömrün yollarında
işıq yandırıb,
Musiqimiz günəş kimi parlasın
deyə.
Əfsuslar ki, o vaxt bura yolum düşməyib,
O köçəndə on dörd yaşlı
uşaq olmuşam.
Ən nurani ağsaqqalla mən görüşməyib,
İndi özüm saç-saqqalı dümağ
olmuşam.
Adam var ki, paltarını geyib Üzeyirin,
Aldığına şərik çıxıb,
gözü doymayıb.
Ömür boyu çörəyini yeyib
Üzeyirin,
Bircə dəfə bu muzeyə qədəm
qoymayıb.
Bura sənət rübabımın Çənlibelidir,
O, bir evdən milyon qəlbə köçən
Koroğlu Yurdumuzun zəka nuru, nəğmə
selidir,
O, xalqımın ağsaqqalı, həm
də ki, oğlu.
Boran olub, tufan olub ömür yolunda,
Musiqisi "Vətən" deyib bəmdən
ziləcən
Sənətiylə şəxsiyyəti
dəmir yolunda
Relslər kimi qoşa gedib son mənziləcən.
Bura ömrün aynasıdır-təmiz,
ləkəsiz,
Hər zərrəsi brilyantdan, qızıldan
baha,
Üzeyirin ev-muzeyi sənət Məkkəmiz
Bu gün dönüb ən müqəddəs
ziyarətgaha.
Tofiq Bayram.
|
