Dövlət duması açılmaq üzrədir.
Hər bir vüzaratın gələcək sənə
üçün mədaxil və məxaric hesablarından
əmələ gələn ümumdövlət
büdcəsi kimi adi məsələlərdən
başqa, zaman və cərəyani-hadisat ilə
meydana atılmış bir çox məsələlər
var ki, Dövlət duması onları həll etməyə
məcburdur. Məsələn, bu gün Peterburqda
darülfünun işləri böyük bir böhrana
uğrayıb, tələbələr universitet qapılarını
üzlərinə bağlamağa məcbur oldular.
Bu darülfünun pərişanlığının
baisi olan maarif vəziri Şvarts 1905-ci sənədə
27 avqustda darülfünun istiqlaliyyəti xüsusunda
verilmiş fərmana müqayir olaraq verdiyi əmrlərini
Senat vasitəsilə izah etmək istəyir və
bu əmrləri həman fərmana müvafiq olduğunu
qandırmağa səy edir. Lakin maarif vüzəratı
tərəfindən maarif işlərinə dair
ixtiyar edilmiş bu məslək, nəinki bir darülfünunda,
əhali arasında, duma əzaları arasında,
bəlkə rus milləti ittifaqı ilə ifrat
sağ məbuslardan başqa hökumət nümayəndələri
arasında da hüsn-qəbul görməyib, vəzirin
məqamını paxlatsın. İndi, maarif vəzirinin
istefa edəcəyi xüsusunda müvəkkəd
şaiəyələr dövran etməkdədir.
Maarif vəziri nə etdi?
Maarif
vəziri əvvəla tələbələri vükalət
ixtiyarından məhrum edib professorların üzərinə
də bir dərəcəyə qədər polis
xidməti vəz etdi. Bundan başqa, qız könüllü
tələbə-lərin zükur tələbələr
ilə bir yerdə dərslərə qulaq asmaq iznini
geri aldı.
Vəzir təklif edir ki, qızlara alahı dərs
verilsin. Professorlar isə bunu qeyri-mümkün və
icraedilməz bir iş olduğunu elan edirlər.
İndi iş dumaya qalıbdır. Bu halda darülfünun
üçün yeni nizam tərtib olunub, vəzirlər
şurasında müzakirəyə alınıbdır.
Bu nizamnamə sonra dumaya veriləcəkdir.
İştə duma darülfünun köməyinə
gəlməlidir. Danışırlar ki, dövlət
duması maarif vüzəratının islahı
işində çalışaçaqdır. İndi
qəzetələrdə fikirlər bəyan olunur
ki, Dövlət duması senatın islahına dəxi
çalışsın. Çünki bu halda, senat
bir müəssisə olubdur ki, Dövlət duması
kimi, vəzifəsi qanunsuzluq olan müəssisənin
tədqiqi həyat üçün verdiyi qanunları
«izah» namilə tamamilə ləğv edir. Doğrudan
da senatı qanunsazlıq işinə qarışmadan
mən etmək işi Dövlət duması üçün
böyük bir vəzifədir.
Ümumdövlət üçün və baxüsus
biz qafqazlılardan ötrü mühüm ədd
olunan məsələlərdən biri də Qafqaz
idarəsi məsələsidir. «Novoye vremya» qəzetəsi:
Qafqazda inqilab var, hökumət başı boşluq
edir, gedir, kimi ünvanlar ilə o qədər çığır-bağır
etdi ki, canişini Qafqazın Peterburqa getməsinə
və Qafqaz idarəsi işlərini təftiş
etmək üçün bir senator göndərilməsi
lazımdır kimi sözlər söyləməyinə
səbəb oldu. Şübhəsizdir ki, duma bu səfərki
iniqadlarında Qafqaz məsələsi ilə də
uğraşaçaqdır. Deyirlər ki, canişi-ni
Qafqaz bu barədə Qafqaza dair bir neçə qanun
layihələri hazırlayıbdır ki, dumaya versin.
İndi bizim Qafqaz məbuslarımızın böyük
vəzifəsi və məsuliyyəti burada da Qafqaz
məbusları dumanı Qafqaz ilə tamam surətdə
aşna etməyə və Qafqaz əhalisinin bütün
ehtiyaclarını dumaya bildirməyə borcludur.
Onlar dumanı xəbərdar etməlidirlər ki,
madam ki, Qafqazda bəzi inqilab-cüyanə hərəkət
və cinayət işləri baş verməkdədir,
o surətdə onun səbəbi Qafqaz əhalisinin
bir çox ehtiyacatının rəf edilməmiş
bir halda qalmasından irəli gəlir. Ümidvarıq
ki, ölkəmizin məbusları bu günə
vəzifələrindən xəbərdardırlar.
Ümumrusiya müsəlmanları məbuslarına
gəlincə onlar da burasını yaddan çıxartmamalıdırlar
ki, keçən iniqad əsnasında bir şey etmədilər
və Sibir və Türküstan kimi müsəlman
yerlərinin dumada iştirak edəcək məbuslardan
məhrum olmalarına qeydsiz baxdılar. Halbuki bu
məsələni dumada moqei müzakirəyə
qoymalı idilər. Yer və torpaq, maarif, mahaçir
və bunlar kimi bir çox həyati məsələdə
namüçməl qalıb müsəlman əhalisinin
«Duma bizə nə yaxşılıq elədi?» kimi
haqlı suallar verməsinə səbəb oldu.
Qoy müsəlman məbusları burasını
həmişə nəzər önündə tutsunlar
ki, 30 milyonluq müsəlmanların bütün
ehtiyacat— milliyə, diniyyə, iqtisadiyyə, elmiyyə
və sairlərinin rəfi yalnız bir dumaya bağlıdır.
Duma isə bu məsələdə müsəlman
məbuslarının ağzına baxacaqdır.
İştə o ağız sahibləri; öz vəzifələrini
pişəzvaxt yaxşıca düşünsünlər.
Ravi belə rəvayət eləyir ki, Eynüddövlə,
Şüca Nizam, Rəhim xan, Mir Haşım, Mirzə
Həsən, Mirzə Kərim və qeyriləri3
— bunlar hamısı Təbrizdən çıxıb
qaçarkən şaha belə bir məktub yazıblar:
«Səlam duadan sonra yazıb məlum edirik ki, «ma
səd nəfər budim tənha, onha, yek nəfər
budənd cəm»4,
ona binaən Təbrizdən qaçdıq, vəssəlam.»
İndi mən öz-özümə fikir edirəm:
yaxşı, bunlar hara qaçacaqdırlar?
Tehrana?
Xeyr! İndi bu saat Məmmədəli şahın
onlara elə acığı tutub ki, hərgah o,
«səd nəfər tənha»dan birini görsə,
elə vurar ki, başı sünəhsalar məscidi
kimi darmadağın olar.
Bəs hara? İranın sair şəhərlərinə?
Xeyr!
Hərçəndi İranın sair şəhərləri
Təbriz əhlini aldatdılar və yalandan dedilər
ki, ay budur köməyə gəlirik, ay on min adam
göndəririk, ay bu gün çatar, ay sabah çatar,
habudur gəldilər, ha atlıların başı
çıxdı — qərəz çox səs-küy
elədilər, amma axırından bir şey çıxmadı,
atlıların nə başı göründü,
nə quyruğu, yazıq təbrizlilər gözlədilər,
gözlədilər, axırda qət ümid olub
dedilər: özünə bağla ümidini, özgəyə
bağlama.
Amma genə də
— Heç ağlım kəsmir ki, bu şəhərin
adamları Təbrizdən «qaçan» qəhrəmanlara
aquşlarını açıb üzlərindən
öpsünlər və desinlər: uxay, nə yaxşı
ki, sağ, səlamət gəlib çıxdınız.
Çünki, əgər bu şəhərlərin
birində namus olmasa, barı insaf olar. O birində
insaf olmasa, barı namus olar. Birində namus, insaf
da olmasa, barı bir parça qeyrət olar. Bir ayrısında
namus, insaf və bir parça qeyrət və bir qədər
həmiyyət olmasa, bir dıtdaq mürüvvət
olar. Bir özgəsində namus, insaf, bir parça
qeyrət, bir qədər həmiyyət və bir
dıtdaq mürüvvət olmasa, barı bir barmaq
ağıl olar. Yenə bir başqasında namus,
insaf bir parça qeyrət, bir qədər həmiyyət,
bir dıtdaq mürüvvət, bir barmaq ağıl
olmasa da barı bir anbar qorxaqlıq olar.
Amma qorxaqlıq olar, çünki qorxaqlıq oldu
ki, Təbrizə köməyə getmədilər
və indi qorxaqlıq olar ki, Təbrizə kömək
edərlər, çünki daha Səttarxanın
gücü məlum oldu. Kişi padşah ilə
padşahlıq etdi. Halbuki bütün İran və
bizim Bakıda bütün Quba meydanının5
adamları deyirdilər ki, padşahnan padşahlıq
eləmək olmaz. Amma görünür ki, olar və
necə ki, oldu. Hə bəs indi bu adamlar hara qaçacaqdırlar?
Rusiyaya?...
Xeyr, Rusiyada məşrutə var. Məşrutəli
yer onları qə bul etməz.
Bəs hara?
Elə mən bu fikirdə idim ki, gördüm idarəmizin
qabağında iki nəfər adam acıqlı
danışıb, biri deyir:
— Adə, boynu sınmış Səfər necə
oldu?
O biri deyir:
— Getdi.
— Hara?
— Əşi cəhənnəmə, gora! Mən
nə bilim!
İndi ağlım kəsir ki, mənim sualıma
da bu cürə cavab verməkdən başqa bir
çarə yoxdur.
1. «Rusiyaya dair» məqalə «Tərəqqi» qəzetinin
1908-ci il 2 oktyabr tarixli 67-ci nömrəsinin 3-cü
səhifəsində «Üzeyir» imzası ilə
dərc edilmişdir. Burada söhbət uçüncü
Dövlət dumasının müzakirə edəcəyi
məsələlərdən gedir. Lakin bu dumanın
da tərkibi (442 deputatdan 300-ü mülkədar,
burcuaziya və ruhanilərin nümayəndəsi
idi) zəhmətkeş əhalinin, o cümlədən
Azərbaycan xalqının həyatı ehtiyaclarının
ödənəcəyinə heç də ümid
vermirdi. Azərbaycandan və Ermənistandan deputat
«seçilmiş» mülkədar X. Xasməmmədov
və daşnak H. Sağatelyan kimilərdən nə
gözləmək olardı? Onu da qeyd etmək lazımdır
ki, üçüncü dumaya Rusiyada yaşayan «müsəlman»
əhalisindən cəmi 10 deputat (dördü Ufadan,
ikisi Kazandan, ikisi Qafqazdan, biri Orenburqdan, biri də
Krımdan) seçilmişdi ki, bunlar da dumada «müsəlman
fraksiyası» təşkil edərək bütün
müzakirə edilən məsələlərdə
kadet partiyası ilə əlbir idilər.
2. Məqalə müəllifinin İran inqilabçılarına
olan rəğbətini bildirən «Rara qaçacaqlar»
sərlövhəli yazı «Tərəqqi» qəzetinin
1908-ci il 3 oktyabr tarixli 68-ci nömrəsinin 4-cü
səhifəsində «Filankəs» imzası ilə
dərc olunmuşdur.
3.Eynüddövlə, Şüca Nizam, Rəhim
xan, Mir Haşım, Mirzə Həsən, Mirzə
Kərim — İran irtisaçıları, şahın
tərəfdarları, Təbriz əhalisinin qəzəbindən
qaçıb janlarını qurtaranlardır.
4. Ma səd nəfər budim tənha, onha, yek nəfər
budənd cəm (əslində cəm sözü
həmroh olmalıdır) — farscadır, mənası
belədir: Biz yüz nəfər idik, tək onlar
bir nəfər idilər, ancaq cəm idilər.
5. Quba meydanı—indi M. Əzizbəyov adına Azərbaycan
Dəvlət Dram Teatrının qarşısındakı
bağça; burada keçmişdə kiçik, darısqal
dükanlarda alış-veriş pedərdi. Açıq
meydançada dərvişlər nağıl söyləyərdilər,
meymun və ilan oynadardılar, çıxış
edərdilər.
|
|
|